Historia

Wg informacji zwartych w książce  „Gmina Obrowo-przeszłość i teraźniejszość” autorstwa Marka Pawłowskiego – Nazwa miejscowości powstała najprawdopodobniej, od słowa pochodzenia łacińskiego Sila, z przedimkiem la Sila, łac.Silva – znaczy”las„.

Wieś wymieniona była w dokumencie księcia Władysława Opolczyka z 1391 r., który oddał w zastaw Silino i kilka innych wsi leżących na ziemi dobrzyńskiej wielkiemu mistrzowi Konradowi von Wallenrode. Z 1562 r. pochodzi wilkierz, czyli zbiór praw i obowiązków, dla mieszkańców wsi.

Silno. Dawna szkoła (obecnie dom mieszkalny). fot. A.Hermann

Wtedy to osada została zasiedlona osadnikami olenderskimi (menonitami). Miejscowość pierwotnie należała do starostwa bobrownickiego, a od 1662 r. do nowo utworzonego starostwa złotoryjskiego. Do końca XVIII w. kolejni starostowie podpisywali z kolonistami olenderskimi stosowne umowy dzierżawy – emfiteuzy. W XIX w. nastąpiła kolonizacja wsi przez Niemców. Od 1815 do 1920 r. przez wieś przebiegała granica pomiędzy zaborami: pruskim i rosyjskim.

Obiekty krajoznawcze: We wsi znajduje się dawny budynek pruskiej straży granicznej z XIX w., unikalny wodowskaz z XIX w. pokazujący poziom wody w Wiśle i dwa cmentarze: ewangelicki z XIX w. oraz dla wyłowionych z Wisły topielców. Na cmentarzu znajduje się mogiła zamordowanego przez Niemców w listopadzie 1939 r. miejscowego nauczyciela, Paula Hinza. Poza tym w miejscowości stoi pomnik ofiar terroru hitlerowskiego zamordowanych w latach 1939–1945 oraz budynek szkoły z końca XIX w.

informacja z witryny: http://www.nasze.kujawsko-pomorskie.pl/